Lieke Anna | Storytelling Artist
  • Home
  • Portfolio
  • Boek Ruimte
  • Prints
  • Blog
  • Commissions
  • Events
  • About Lieke
  • Contact

Ik kreeg op mijn flikker op de mooiste dag

31/3/2021

0 Comments

 
Dubbel geparkeerd liet ik mijn Dacia Duster op de stoep achter in de binnenstad van Utrecht , terwijl ik met ‘No Man’s Land’ bij Phoenix Opleidingen naar binnen liep. Een instituut voor wie bereid is naar binnen te keren, die eerder werk van mij aanschaften en deze gebruiken bij hun lessen in bijvoorbeeld reflectie en de maskers die we dragen.
Ik was in de veronderstelling dat ik alleen het werk zou afgeven, maar ik liep het monumentale gebouw binnen en vond daar een klas van plusminus twintig mensen. Vooraan de klas nam ik plaats en werd me gezegd dat ik werd verwacht en ze benieuwd waren naar mijn verhaal. Ad hoc gaf ik een mini lezing over wat ik maak, maar vooral waarom ik maak. Ik schudde de woorden uit mijn mouw alsof ik gister nog voor een groep stond. Het voelde zo bizar normaal om weer onder een groep mensen te zijn en te kunnen vertellen. Na de inleiding over het werk, onthulde ik haar. Ten overstaande van twintig gezichten en veertig ogen tilde ik het werk uit zijn kartonnen doos en zag hoe deze ogen het werk in zich opnamen.
Nu ben ik iemand die kwetsbaarheid niet schuwt, maar dit was een nieuw level. Directe feedback in de vorm van zíén en voelen wat een werk doet was magisch. Mijn knieën knikten toen een aantal cursisten vertelden wat het werk met ze deed. Het raakte me.
Picture

Na de mini lecture liep ik naar mijn oranje rakker waar een BOA me tegemoet fietste. Ik kreeg, terecht, op mijn flikker. Ik gaf toe dat ik inderdaad te lang op de knipper had gestaan voor de deur. Ik lachte mijn vriendelijkste lach. Fijn weekend, zei de BOA, niet meer doen hè?
En met een glimlach, zonder boete vervolgde ik mijn tour de kunstwerk om ‘Eden’ af te leveren.
Een lieve dame vertelde dat ze het als cadeau aan zichzelf had aangeschaft. Als herinnering dat ze groots mag zijn, de groei mag omarmen.
Tranen welden op toen ik het werk onthulde en dat is het meest mooie en ‘dichtbije’ wat ik met mijn werk kan doen. Als ook de reden dat ik mijn kunstwerken persoonlijk aflever. De gesprekken die het op gang brengt gaan vaak snel diep en zijn prachtig. Voor beide partijen heel bijzonder.
Picture
Picture
Ook investeren in een kunstwerk?

Klik op deze zin om een kijkje te nemen in mijn online kunstwinkel,
​waar ik onder andere deze werken aanbied in gelimiteerde oplage.

Die ik persoonlijk bij je thuis kom afleveren 
0 Comments

Internationale Vrouwendag

8/3/2021

0 Comments

 
Picture
Het is vandaag internationale vrouwendag.
En ik heb altijd een beetje moeite met die dagen waarop iets aandacht ‘moet’ krijgen.
Moederdag, waarop je je moeder een cadeau, extra liefde of aandacht moet geven.
Complimentendag (de dag waarop ik ben geboren notabene!) waarop je iemand een complimentje geeft.
Er is zelfs een orgasmedag (hallo???!).

Ik ben namelijk nogal een eigenwijze drol die doet waar ze zin heeft, wanneer ze daar zin in heeft en niet omdat het op deze specifieke dag moet.
Maar vandaag voelde ik toch de drang om even iets te delen. Op deze zonnige lente dag, terwijl ze regen af gaven.
​Maart roert zijn staart he?

Er zijn periodes waarin alles voor de wind gaat. Fantastische projecten die opgevolgd worden door nog meesterlijke projecten. Positieve dingen die maar aan lijken te komen waaien. Alleen komt iets natuurlijk nooit aanwaaien. Men vergeet dat je daar gewoon zelf keihard voor moet knokken.

Natuurlijk is er een fractie geluk in het spel. Maar het gaat voornamelijk om kansen creëren, kansen zien en vooral kansen grijpen.
Dat is een heerlijk pad om te bewandelen! Maar wat als dat pad ineens niet meer zo goed voelt? Wat als je even niet meer weet op welk pad je loopt, of welke kant je uit wilt gaan? Wat als je het gewoon eventjes niet meer weet?
Dat is toch helemaal ok?
Je mag het toch ook even kwijt zijn?

Maar dat voelt niet zo. Het voelt alsof het alleen maar goed mag gaan. Je alleen maar successen mag delen. Het voelt alsof het altijd, 100% fantastisch moet zijn. En laten we eerlijk zijn, dat is het nooit. Nee, ook niet bij jou. Ook niet bij Beyonce en ook niet bij de koningin. We hebben allemaal momenten dat we het even niet meer weten. En ik wilde alleen maar even zeggen, dat het ok is als je het even niet meer weet. Neem die tijd om uit te vinden wat je wilt doen. Neem die tijd om te kijken welke kant je op wilt gaan. Want zoals mijn moeder altijd tegen me heeft gezegd: “Kind, er is geen beslissing in je leven waar je niet op terug kunt komen. Behalve het krijgen van een kind.”

Dus ook al vond je vorig jaar dat je de meest fantastische job op de wereld had en het mooiste huis.
Is het heus ok als je dit jaar zou willen verhuizen en zou willen kappen met die baan.
Waar je dan naartoe gaat?
Dat bepaal je lekker zelf!
En weet je het nog niet?
Dan neem je de tijd om dat uit te zoeken.
Want dat mag!
Ik vind het namelijk een doodeng idee, dat je nu al zou weten hoe de komende tien jaar eruit zou gaan zien.
Ik ga voor avontuur.
Nieuwe belevenissen.
En de onzekerheid die daarbij komt kijken?
​Die vreet ik er bij op.
0 Comments

Mogen we het nog moeilijk hebben?!

8/10/2020

0 Comments

 
Picture
Mogen we het nog wel moeilijk hebben?

Want als ik de insta perfect plaatjes en kapot vele quotes van ‘positiviteitsgoeroes’ in stories moet geloven doen we het als mens niet goed als we niet de zonnige kant van iedere situatie kunnen zien.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Mogen we het nog lastig vinden?

Want ik krijg het gevoel dat er geen ruimte is voor de strubbelingen, de tegenslagen, we de zoektocht niet mogen ervaren simpelweg omdat anderen ‘er’ al zijn. En ben je ‘er’ niet, dan moet je als ondernemer echt wel aan de coach om er te komen en waar de fuck is ‘er’ dan en waarom moeten we ambiëren om veel te verdienen en duizenden volgers te hebben en waarom is het dus nooit goed genoeg. Moet er altijd meer en beter en groter en verder. En kampen kuddes met mensen daardoor met gevoelens van minderwaardering, niet goed genoeg en perfectionisme.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Mogen we de donkere krochten van onze ziel wel voelen, laat staan, delen?
​

Want o wee als iemand denkt dat je het wel eens moeilijk hebt, wat ben je dan nog voor een halfbakken mens.
“Iedereen doet het zo goed en heeft het voor elkaar en ik niet, dus ik zal het wel niet goed doen.”
Fuck.
Dat.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
We zitten middenin een ontzettende turbulente tijd die door velen gepaard gaat met gevoelens van eenzaamheid, verdwaald zijn, het even niet weten, waar ik er absoluut een van ben.
Maar waar zijn die plaatjes?
Waar zijn die selfies?
Waar zijn die quotes?
Oh ja, die zijn er niet want die harken geen likes binnen.
Fuck.
Dat.
Again.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Donkerte is des levens.
Hier een beeld om dat even te onderstrepen.
Je bent niet alleen.
Wees een beetje lief voor jezelf.*
Je hoeft het niet goed te doen.*
Wat je doet.*
Is genoeg.*
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
*notes to self
Picture
Dit werk aan jouw muur?
Klik op de foto om direct naar mijn kunstwinkel te gaan voor een
l​imited edition afdruk die ik signeer en persoonlijk bij je kom afleveren <3 
Picture
0 Comments

Kunst afleveren, in Corona crisis tijden

3/6/2020

0 Comments

 
Picture
Work wise zijn er een aantal momenten waarop ik op mijn gelukkigst ben.
En vandaag mocht ik er daar eentje van ervaren.
Een paar weken geleden heb ik namelijk dit werk verkocht. De beste man belde me vorige week om af te spreken, ik lever mijn kunstwerken in Nederland en België namelijk aan huis af, stukje service en persoonlijk contact. Ik vind het fantastisch om te zien waar mijn kind komt te hangen.

Maargoed, terug naar de Belgische ondernemer. Hij belde me om te zeggen dat zijn vrouw verliefd was geworden op dit werk en dat het niet anders kon, dan dat ze in hun huis zou komen te hangen. Verrassing voor haar, was dat ik het werk zelf zou komen afleveren.
​
En die dag was vandaag.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Gewapend met een verklaring dat ik Belgisch grondgebied mag betreden reed ik in mijn Duster richting de grens.
De Belgische politieman met grappig hoedje, ik vind hun outfitjes zo leuk, hield me aan en zei; “Mevrouw, wat gaat u doen?!”.
Ik kom een kunstwerk afleveren meneer, zei ik.
Wilt u de papieren zien? “Nee hoor, rijd u maar verder”.
Ik zal er niet gevaarlijk of ziek hebben uitgezien. Dat stemde me gerust. Ik vond het namelijk best een beetje spannend om de grens over te gaan, maar voor dat beetje spanning en avontuur leef ik.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Aangekomen in een wijk met kasten van huizen parkeer ik mijn oranje waggie en bel aan. Ze doet open en springt letterlijk op en neer van geluk. We drinken koffie in de zon waar ze me vertelt hoe dit werk haar heeft geraakt toen ze het voor het eerst zag. Het hing bij iemand waar ze op bezoek was en ze wilde dat werk op dat moment van hem kopen en meenemen. Maar dat ging niet door. Ze moest en zou het zelf ook hangen in haar huis en dus kocht haar man hun eigen exemplaar.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
De zon brandt op onze huid, ze probeert de gigantische parasol te verrijden, zodat we in de schaduw kunnen zitten, maar van spanning mist ze een wieltje dat nog op de rem staat. Ik help haar. Ze is wat zenuwachtig vertelt ze. Tijdens een frisje na de koffie zegt ze dat ze “zo blij is dat ze haar idool mag ontmoeten.” Ongemakkelijk lach ik naar haar.
Ik? Een idool?
De Zeeuwse nuchterheid komt in me naar boven en wuift het weg. Maar haar lof en liefde over het werk komt binnen.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Haar hulp heeft een heerlijke lunch gemaakt.
Ja. Haar hulp. Zo groot is het huis ook. Een Marokkaanse soort van pannenkoek met groenten en zeevruchten.
Na de lunch is het dan eindelijk tijd om het werk uit te pakken. Dat moment had ze bewaard voor het laatst. Net voor ik vertrok. Misschien omdat het haar raakte toen ik het uitpakte en ze dat in haar alleenige veiligheid wilde toelaten, wetende dat ik zo zou opstappen. Misschien omdat ze ‘het beste voor lest’ wilde bewaren.
Ze is zichtbaar geraakt.
En bedankt me nog een keer.
​Waarna ze me lachend uitzwaait en ik met een glimlach mijn oranje Duster terug naar Nederland in stap.
Nieuwsgierig geworden naar de mogelijkheden om een werk van mij aan je muur te hangen?
Ik kom de kunstwerken graag persoonlijk bij je afleveren, bekijk hier alle beschikbare werken:

​Lieke Anna's Online Kunstwinkel
0 Comments

Verhalende Fotografie Experience Oktober 2019

15/10/2019

1 Comment

 
Dag 1: De Kennismaking

Het is vrijdag na middag, ik stap de woning binnen waar ik dit weekend mijn allereerste workshop weekend ga houden.
Gewapend met een auto vol boodschappen, tassen vol jurken en een hoofd vol anticipatie, zin en zenuwen loop ik rond in het prachtige authentiek en sfeervolle huisje in Waterlandkerkje, te Zeeuws-Vlaanderen. De regio waar ik geboren en getogen ben.

Over een kleine twee uur komen de vijf cursisten aan die dit weekend de sprong in het diepe wagen.
​De sprong die hen naar de diepte van hun fotografie zal leiden, waar ik ze in zal begeleiden.
Ik voel de druk, maar vooral de goede zin en moed om te beginnen.

Ik loop alle slaapkamers langs om ieder bed te voorzien van een notitieboek, het werkboek, wat chocolade en een persoonlijk kaartje.
Picture
Picture
Picture
Vanaf kwart over vijf druppelen de eerste cursisten binnen. De avond starten we met pizza, die ik eigenlijk had bedacht voor de laatste avond, maar de vriezer was te klein om ze allemaal in te stoppen. En dus eten we deze heerlijke weekend-maaltijd noodgedwongen iets eerder op.
​
We tasten elkaar een beetje af en wanneer de laatste dame is gearriveerd, de maagjes gevuld zijn en de thee gezet verplaatsen we ons naar de relaxte woonkamer waar ik mijn lezing geef en ze introduceer in mijn wereld van creëren. 
Daarna neem ik de planning door en na een wijntje vinden we allen ons bed in de karakteristieke Zeeuwse woning.

Dag 2: De diepte in

De volgende ochtend starten we na het ontbijt aan de keukentafel met het werkboek. Meteen duiken we de diepte in en blijkt dat sommige vragen simpel lijken, maar lastiger zijn te beantwoorden dan je aanvankelijk dacht.
Halverwege het werkboek en na wat gekraak in de hersentjes aan de tafel nemen we een pauze om een frisse wind door ons hoofd te laten waaien in de Zeeuwse polder.

De middag staat in het teken van verdere verdieping, opdrachten en daarna aan de slag met het opschrijven van eigen verhalen en concepten.

Ieder zoekt een eigen plekje op om dit in alle rust te doen, en ik ga op zoek naar een plekje om een demo in zelfportretfotografie te geven en beland zo in een Narnia look a like kleding kast.

Picture
Picture
Picture
Na mijn zelfportret demo, die iedereen vanuit de kamer van Wytske en Odile bekijkt (te zien op de foto hier links boven), gaat iedereen verder aan zijn eigen verhaal en duik ik de keuken in om een lekkere maaltijd voor te bereiden.
Het weekend is namelijk all-inclusive, zodat de cursisten zich nergens anders druk over hoeven te maken, dan hun eigen reis in de verhalen.

In de avond geef ik inzicht in mijn editing proces en laat ik zien hoe ik mijn signatuur aanbreng en wat mijn werkwijze is.
Ik doorloop een aantal van mijn PSD files en geef, waar gewenst, alle kennis die ik heb op het gebied van editing door.
Daarna, redelijk op tijd, naar bed, want de zondag staat in het teken van fotograferen!

Dag 3: Verhalen maken
​
Na het ontbijt arriveert Sarah, ons model voor de dag, en samen rijden we naar één van mijn favoriete locaties aan de Zeeuwse Kust: Het Zwin. Een prachtig natuurpark waar groen, duinen, strand en zee samenkomen en er ontelbaar mooie hoekjes zijn waar je kunt creëren.
Sommigen waren naar bed gegaan zonder voor opgezet plan, maar ik vind het bijzonder om te zien hoe iedereen vanochtend zich vastgebeten heeft in een verhaal, een gevoel, iets dat ze willen vastleggen en vangen deze dag. In dromen ontstaan, tijdens het ontbijt bedacht, of gisteren helemaal uitgeschreven. Iedereen heeft een plan en gaat al snel aan de slag om dat beeld te maken.

Ik fladder als vliegende keeper tussen de shoots door. Van de ene rode jurk, naar de volgende. Van de vloedlijn, naar het mossige groen. Van het voor het eerst instrueren van een model middels een verhaal, naar voor het eerst een zelfportret maken.
Het is een prachtig zicht en voelt als een creatieve broedplaats.
Picture
Picture
Picture
Er is iets moois aan anderen creatief te werk zien gaan. Zeker wanneer het vanuit zo'n betekenisvolle plek komt.
Ik ben dan ook ontzettend nieuwsgierig naar de mooie werken die er ongetwijfeld nog aan gaan komen!

Het was een bijzondere belevenis om een weekend lang aan de slag te gaan met deze leuke club om ze te helpen in hun reis in de fotografie en die diepere laag op te zoeken en te laten zien.

​Hier zijn wat lieve woorden van degenen die er bij waren: 

​"Tot in ieder klein detail was te voelen hoeveel van jezelf erin wilde leggen, net als in je beelden. Dat voelde heel warm en welkom
​

Ik kijk met een heel warm en voldaan gevoel terug op het afgelopen weekend.
Het heeft me inzichten gegeven en ook de ruimte om daar iets mee te doen.
​Ik ga de tips qua photoshop dan ook zeker wel oppakken en me daar nog meer in verdiepen.

- Sandra Koning

Picture
Picture
"Het weekend is heel hard binnengekomen in de positieve zin

Ontzettend bedankt voor de Experience. 
Mijn kijk op fotografie is enorm gedraaid. Niet meer het mooie plaatje van het model centraal maar het model onderdeel van een verhaal laten zijn..
Een waardevolle aanvulling in mijn gereedschapskist als fotograaf.
Ik ben heel blij teruggekomen en de beelden vliegen door mijn hoofd.."
​
​- Willem Meuter
"Ik heb echt een heel tof weekend gehad zeg

Ondanks dat het met 5 onbekenden was, vond ik het super! 
Wat ik mee ga nemen is dat de voorbereidingen voor een shoot, niet alleen ligt bij de locatie, styling en make-up maar zeker in het verhaal.
Wat wil je vertellen, wat is je boodschap of wat is het gevoel dat je mee wilt geven en hoe ga je daar dan weer iets tastbaars van maken. Wat kun je gebruiken en hoe geef je daar invulling aan."

- Karen Raedts-Knape
Picture
Picture
"Ik zou de ervaring zeker aanraden.
​

Al is het alleen maar om bewust te worden van je eigen kracht en je zwakheden!
​Deze zelfreflectie helpt je zoveel verder en gun ik iedereen! Ik kijk terug met een heel warm en positief gevoel. Ik heb nu ook een nieuwe missie, meer diepgang aanbrengen in m'n portretten. Ik ben er wel achter dat daar mijn creativiteit zit. Ik kan gewoon niet iets vanuit niets creëren, zo zit ik helaas niet in elkaar. Maar ik kan wel de mensen die ik portretteer nog meer karakter en diepgang meegeven!!"

​- Wytske van Urk

Dank aan Odile, Wytske, Willem, Karen & Sandra voor hun moedige sprong in het diepe van hun verhalen te midden van onbekenden. Jullie hebben het tot een prachtig succes gemaakt met jullie fijne energie!
Dank aan model Sarah de Schrijver voor het figureren in sommige van de verhalen.
Samen hebben we er een magisch weekend van gemaakt <3 
​
Picture
V.l.n.r.; Lieke Anna, Odile Aarts, Sandra Koning, Karen Raedts-Knape, Willem Meuter, Wytske van Urk, Sarah de Schrijver

Als eerste op de hoogte zijn wanneer de volgende Verhalende Fotografie Experience is? Schrijf je hier in voor mijn nieuwsbrief

1 Comment

Why do I photography myself so much?

29/8/2019

0 Comments

 
Well hello there!
My name is Lieke Anna and I am a conceptual selfportrait artist! 
I have been photographing myself for over a decade and in this blogpost with YouTube video (scroll down if you're more into watching, than into reading)
​I'm going to tell you all about why I photograph myself so much.


It all started when I wanted to apply for college. All I had in my portfolio were images of my cats, chickens and the kids of the neighbors. I wanted to shake things up a bit, but I didn't want to bother anyone, so I decided to take some selfportraits.
I did not own a remote at that time, so all I had was the 10 second timer and off I went.

Asking someone to model for you felt like a way too great of a deal to me. Someone was investing their time and in return I of course wanted to give them some great images. The pressure of having to deliver content to someone else felt too big for me, so I continued to do selfportraits. 
After I got into college I got into contact with the online community of Flickr. A big pool of awesomely creative photographers that did things that I could only dream of. They definitely took selfportraiture to the next level. 
At that time the 365 projects were a big hit and I decided to join in on the commitment of photographing myself for a whole year. At least, that was the goal. I never made it past the one hundred mark. But the project did invite me to dive deeper into the conceptual part of photography. I didn't want to just create cool images, I really wanted to say something with them. Create a story. And so I experimented a lot in that stage. 
If you are interested to see how my art started, here's the link to my Flickr page (warning, it's very old and very ugly imagery ;) ) :
https://www.flickr.com/photos/lhaertjens/albums/72157622577256672

To me, selfportraiture is not about me being in the photo. It's just that I like to create by myself. I love to wander around and explore nature. I love to create without having the pressure of it having to turn out awesome (that's what I feel if someone's modelling for me). I love to experiment and try new things. And when doing selfportraits, you do not need anybody else. No excuses for you to not create!

Another reason why I adore selfportraiture is it clears my mind.
Creating for me, is a way of dealing with the struggles, emotions and tough things we encounter in life.
Creating is therapeutic.

If you want to give selfportraiture a go, a very handy tool is a remote control for your camera. That way you don't have to walk into the frame within however many seconds your camera grants you. Here are a few behind the scenes shots of where you can see me use that thang:

Behind the scenes of my remote control shots


Check out the video down here:
​

0 Comments
<<Previous

    Lieke Anna

    The stories behind the imagery

    Archief

    March 2021
    October 2020
    June 2020
    October 2019
    August 2019
    June 2019
    May 2019
    March 2019
    February 2019
    July 2018
    May 2018
    April 2018
    December 2017
    June 2017
    March 2017
    February 2017
    September 2016
    July 2016
    May 2016
    November 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    June 2014
    April 2014

    RSS Feed

    Categories

    All
    Behind The Scenes
    Book
    Conceptual
    Fromagi
    Iceland
    Personal
    Ruimte
    Travel
    USA Adventures
    Vlog
    Workshop

© Lieke Anna, 2021

Algemene Voorwaarden